Pisso-chin(-di-pichot)
Taraxacum minimum
Asteraceae Compositae
Àutri noum : Pisso-can, Pisso-au-lié, Mourre-pourcin, Cicourèio-de-prat, Engraisso-porc.
Nom en français : Pissenlit.
Descripcioun :Aquéu pichot pisso-chin flouris après li plueio de setèmbre fin qu'au mes de jun subretout dins li tepiero seco de Crau. Fai parti de la seicioun SCARIOSA coume soun cousin, lou pisso-chin-d'autouno qu'an de bratèio amé de larjo bord blanc (escariouso) e que trachis dins lou meme mitan. Aquéu se recounèis à si fueio qu'an de pichot tros entre li gros tros de fueio jamai eisatamen en triangle.
Usanço :Emai siegue pas lou mai coumun e peréu un pau pichot, se pòu retrouba dins l'ensalado champanello.
Port :
Taio : 5 à 20 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Geoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Taraxacum
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Cichorieae
Ordre : Asterales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : >6
Ø (o loungour) flour : 1 cm
Flourido :
Autouno - Ivèr
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 700 m
Aparado : Noun
Remarco : Ensalado champanello
Setèmbre à jun
Liò : Tepiero seco
- Ermas
Estànci : Mesoumediterran
Couroulougi : Estenoumediterrano-Nord
Ref. sc. : Taraxacum minimum (V.Brig. ex Guss.) N.Terracc., 1869
Queirello(-dis-espiguet-dessepara)
Carex divulsa
Cyperaceae
Nom en français : Laîche à épis séparés.
Descripcioun :La queirello-dis-espiguet-dessepara èi pulèu eisado de recounèisse emé soun espigo facho d'espiguet separa long de la cambo. L'espiguet d'en bas porto en generau un bratèio pu longo. Li fueio an de 2 à 5 mm de larjo ; li racino coupado soun bruno.
Usanço :La baso di fueio d'aquesto queirello èro manjado en Anatolìo.
Port : Grando erbo
Taio : 30 à 80(100) cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Carex
Famiho : Cyperaceae
Ordre : Poales
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 3 à 10(20) cm
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Champ
- Camin
- Pelouso
- Óuriero de bos
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Éurimediterrano
Ref. sc. : Carex divulsa Stokes, 1787